Christophe de Fierlant is een hedendaagse Belgische kunstenaar zonder gebrek aan plastische middelen. Christophe de Fierlant heeft alles gezien wat er te weten valt over hedendaagse kunst, want hij was jaren geleden een student van mij toen ik moderne kunst doceerde aan het Institut Supérieur d’Archéologie et d’Histoire de l’Art in Brussel. Maar hij heeft zijn keuzes gemaakt: het oog van de toeschouwer vermaken door middel van een caleidoscoop van vormen, lichten en kleurrijke contrasten, vaak met eigen teksten. Als poëet heeft de kunstenaar geen gelijke als het gaat om het naar voren brengen van alle verbanden en tegenstellingen tussen polychrome en grafische tekens. En zo is hij vanuit zijn aanvankelijk figuratieve en bijna totemistische begin de confrontatie aangegaan met vormen en kleurcontrasten. Vandaar zijn begin, schatplichtig aan kunstenaars als Dubuffet en een zekere Art Brut. Daarna, voorbij de figuratie, voelde Christophe de Fierlant zich bedwelmd door kleur, deze keer bevrijd van alle representatie. Hij creëerde gedurfde gebarenabstracties die deden denken aan de grote meesters van het abstract expressionisme zoals de Fransman Georges Matthieu en de Belg Englebert Van Anderlecht. Christophe de Fierlant is zich altijd bewust van vernieuwende bewegingen en gaat door met wat hem lijkt te obsederen: de combinatie van vorm en kleur, met verbale inscripties die hij ontleent aan zijn poëtische inspiratie. Zijn plastische ontplooiing kwam met de voltooiing van zijn huidige meesterwerk, in zekere zin zijn ‘abstracte’ Guernica, ‘Où en est la bataille?’, een doek van meer dan twaalf bij drie meter, waarop polychrome vormen door een absoluut beheerst gebarenritme zweven, een waar vulkanisch en quasi-ejaculerend magma, dat momenteel is geïnstalleerd in de Ferme de Mont Saint Jean in Waterloo. Een schilder als hij zou erkend moeten worden als een van de beste hedendaagse Belgische kunstenaars! Zoals de geïnformeerde commentaren van zijn biograaf in dit boek duidelijk aantonen.